دکتر علی محمد بشارتی دکتر بشارتی
| ای همسر ختم رسل حورا، خدیجه عقد تو را روح‌القدس خوانده‌ست در عرش در عرش بیش از ارض باشد اعتبارت غار حرا از آمد و رفت تو سرمست گر دیگران جاری چو نهر و جویبارند بودی برای مصطفی فردوس ای حور ای افتخار جمله زن‌ها تا قیامت حجر و حطیم و رکن و زمزم دوستدارت پنهان بدی در حفظ جان و جسم احمد شِعبِ ابی‌طالب ز ایثار تو مبهوت گر فاطمه ام ابیها شد به دوران داری به سر شمس‌الضحی ختم رسولان دنبال احمد می‌دویدی در در و دشت بر زخم جسم مصطفی بودی چو مرهم ایثار مدیون تو باشد همچو انفاق هفت زوج پیغمبر پس از مرگ تو بگرفت ای مـادر اثنـی‌عشــر معصــوم ای نــور افتــاده‌ام بر خاک درگاهت همه عمر |
خاتون عالم مظهر اسما خدیجه ام‌الأئمه زوجه عذرا، خدیجه باشد نشانت جنهًْ المأوا، خدیجه ای همسر زیبای زیباها، خدیجه باران و آب و ابری و دریا، خدیجه زیتون و نخل و سدری و طوبی، خدیجه از مریم و آسیه و حوا، خدیجه همچون حجاز و یثرب و بطحا، خدیجه بر هیچ‌کس قدرت نشد پیدا، خدیجه بردی غذای مؤمنان شب‌ها، خدیجه بُد مادر صدیقه کبرا، خدیجه داری ببر چون کوثر مُعطی، خدیجه در کوهسار و دشت و در صحرا، خدیجه همراه و یار و مونس طاها، خدیجه رفت از میان عشق و محبت با خدیجه با تو نگشته هیچ‌کس همتا خدیجه چـون زوج و دامــادت تـویی تنها خدیجه دستی ز رحمت بهر من بگشا خدیجه |
تهران – ۱۱/۵/۹۱