تو وارث ولایت و فرزند حیدری

ای جان فدای مهر و وفای تو یا حسین ما را کجاست برگ و نوای تو یا حسین کــرد افتخــار بـر تـو خدای تو یا حسین

سر چیست تا کنیم فدای تو یا حسین کسری و قیصرند گدای تو یا حسین   رحـم خـدای تـوست رضـای تـو یا حسین

ماییم و روز حشر و ولای تو یا حسین

تو مفخر نبوت و پور پیمبری مام تو فاطمه که چو او نیست مادری  داری بــه کــربلا چـو ابوالفضــل یاوری

تو وارث ولایت و فرزند حیدری با مجتبی و زینب کبری برادری سجـاد پـور تـوست کـه سجـاد اکبــری

بهر صلوهًْ بود صلای تو یا حسین

در حق توست سوره والفجر و هل اتی اسلام چون سفینه، تو در وی چو ناخدا  یحیـی شبیــه تـوست و لیکن تـو مقتدا

ما عاجزیم وصف تو گوید مگر خدا بر خضر رهبری و بر الیاس رهنما ای داده ســر بـه راه خــدا از سـر رضـا

کوی وفاست کرب و بلای تو یا حسین

عالم ز نور مقدم تو زیب و فر گرفت مهر مرام توست که زیر و زبر گرفت اسـلام از قیـام تـو جـانـی دگـر گــرفت

فطرس به یمن مولد تو بال و پر گرفت شور پیام توست که در بحر و بر گرفت آزاده زیستــن ز تـو بـرگ و ثمـر گرفـت

بر طاق عرش نور لوای تو یا حسین

چون کام خلق یک‌سره جور و جفا شود آن‌گاه وقت یاری دین خدا شود رایــات انقـلاب بـه نـامش بـه پـا شـود

انسان ز سعی ماند و از دل صفا شود یعنی حسین رهسپر کربلا شود وز بهــر دیـن حق همـه چیزش فدا شـود

کردی تو هر چه بود سزای تو یا حسین

ای آن‌که عشق را به حق امداد کرده‌ای دین را ز کفر، یک‌سره آزاد کرده‌ای  هـم مــرگ را بـه سلسلـه منقاد کرده‌ای

ایثار جان و مکنت و اولاد کرده‌ای حق را تو با شهادت خود شاد کرده‌ای هــم عشـق را بـه ولـوله بنیـاد کـرده‌ای

پاینده است عز و عزای تو یا حسین

 

سوم شعبان‌المعظم، میلاد امام حسین(ع)

۲۸/۲/۵۰