بایگانی برچسب ها : کلیات اشعار شهد شعر دکتر علی محمد بشارتی

قسم به روی دلاویزِ تو که خوب و نکوست قسم به دیده مستی که می بود زان مست به آن نگاه که لبخندِ گُل بود از آن به آن نسیم که دارد غبارِ کوی تو را به شرم و خجلت آن لاله‌رو به وقت وداع به لحظه لحظه عمری که در خیالِ تو رفت به قطره قطره اشکی که از ... ادامه مطلب »

بگویمت ز فراقت چسان بهار گذشت شراب و شاهد و شب بود و شمع و شعر و شرار نشاط نیست به گلشن چو نیستی در باغ ز بس گریستم از هجر سیل شد جاری چسان گذشت بگویم ز دوریت همه عمر نگار من ز در آ، ورنه می‌روم از دست هـــزار بار بگــویم کـه تیــر هجــرانت دویدم از پی محمل ... ادامه مطلب »

خدنگ غمزه‌ات آن‌گه به قلب من بنشست به‌جز تو کس نکند حل این معما را ز جان خسته، غم و غصه آن زمان برخاست از آن دمی که دل از عشق شد چو جان لبریز ز بار محنت دوران نشد شکسته دلم خُمار و دلشده و نشئه و خراب نیم ز راه دیـده رســد تیـر عشـق بـر دل زار به ... ادامه مطلب »

چنان بُدم ز شراب نگاه تو سرمست گسست یک‌سره اجزا و تار و پود دلم چو دیدگان من از عشق بر رخت افتاد چو یافتم که نظر بر منت بود شب و روز پیاله نگهت چون نشد ز می لبریز خوش است گر که خرامی تو با صراحی می به جـان خستـه من شهـد یک نگـه مـانده ز درد هجـر ... ادامه مطلب »

سیرش ندیده از بر من چون سحاب رفت گویند گل چو رفت و لیکن گلاب هست گفتم یک امشبی تو چو جان در برم بمان همچون نسیم بر دل پژمرده جان دمید گفتم دگر ز کف ندهم دامن وصال یـا عمــر در مسیـر جـوانی عجـول بـود دیـدم دوبـاره چهـره گلــرنگ او دریغ   گویی ز کلبه دل من آفتاب رفت ... ادامه مطلب »

ز باده نگهت چون که دوش گشتم مست بشد ز عشق تو این دل چو خُم به جوش و خروش ز جان عاریت آرامش آن زمان برخاست ز بوی موی تو گشتم چو گل‌فروش حیران می خیال تو مستی فزایدم هر دم سر و زر و دل و جان می‌رود تو گر بروی اگر به وادی هجران فتاده‌ام از پا ... ادامه مطلب »

چو دل دَوَد سر و جان تا شود هم آغوشت گمان کنم که به گلزار خفته بودی دوش دل از خیال‌تو چون خم بود به جوش ‌و خروش تو زیب سیم و زری حاجتت به زیور نیست بخند گر که بخندی من از ارادت و عشق چو خـود از آینه یک عمـر گشته‌ای مدهوش بـه دور شمع تو پروانه‌وار می‌گـردم ... ادامه مطلب »

کسی نمانده که بر وصل دوست شایق نیست ز خیل دلشدگان داغ بر دلی می‌جوی به بحر هجر فتادم در این شب از غم و درد تـو لایقـی کـه مه و مهـر همـرهت گـردند فـدای نرگس مستت شـوم کـه در همه شهر   به غیر دوست کس آگه از این حقایق نیست ز رنج هجر کس آگه‌تر از شقایق نیست ... ادامه مطلب »

خیال وصل تو از تن توان و تاب گرفت تو ای فروغ دل افروز از سرا به در آی کدام باده تواند تو را کند سرمست بهل شکوفۀ گلزار را که گلزاری خیال خواب نمودم که تا تو را بینم به یاد غربت باران گریۀ لیلی است هـوای دیـده سراسر ببیـن کـه بارانی‌ست مـرا ببخش گـر از عشق بی‌خود از ... ادامه مطلب »

چو عطر گل که به رگهای بوستان جاریست چه آتشی است که افکند عشق تو به دلم رخ قشنگ تو بنمود باغ را گلرنگ نه دل بود همه از عشق تو به جوش و خروش پیاله از لب میـگون توست مسـت و خـراب ز بوستان تو سعدی مگر نموده عبور مگر به خواب مه و مهر دیده‌اند تو را می ... ادامه مطلب »