ز چشم شوخ سیاهت شراره میبارد ز بوستان عفاف دو چشم معصومت ز مشرق دلت ای شاهکار عشق و جنون به سجدهگاه تو از بس گل تهجّد رُست دلیل کعبهات ای بارگاه وصل و حضور مبـاش محـو خـود ای از پنـاه وحدت دور بپوش یک نفس آن چشم مست عاشق کش |
ز آسمان نگاهت ستاره میبارد حیای مریم و اندوه ساره میبارد هزار چشمۀ مهر آشکاره میبارد گلاب موهبت از هر مناره میبارد به زایران حرم، عطر چاره میبارد کـه لحظه لحظه بـه سرسنگ خاره میبارد کـزین سیـاه دل امشب شـراره میبــارد |